دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
با خطا خون به دل پاک جنابش کردم
چقدر با طمعِ نفس، عذابش کردم
چشم او شاهد رسوایی من بود ولی
کمتر از دیده‌ی یک طفل حسابش کردم
سحر و نافله و حال بکایم چه شدند؟!
حال خوش داشتم، از جهل خرابش کردم
نه که دل از منِ رسوا بکند، نه هرگز
او مرا خواند ولی باز جوابش کردم
نام زیبای علی را ز همان روز ازل
بر روی سینه‌ی خود کندم و قابش کردم
تا حرم رفتم و در صحن نجف، حیدر را
پدر و حضرت رزاق خطابش کردم
کربلا هر شب جمعه، سحرش غوغایی است
بازهم یادی از آن لحظه‌ی نابش کردم
توبه و چشم ترم را نپذیرفت خدا
تا که با گریه بر ارباب مُجابش کردم
روضه‌ی نیمه شبم را به عنایاتِ حسین
نذر بانوی وفا، نذر ربابش کردم
حرمله نعره نکش، کودک من خوابیده
با مکافات در این همهمه خوابش کردم
مُردم و زنده شدم تا که پس از رفتن او
مشت من تر شد و در نهر، پُر آبش کردم
محمد جواد شیرازی